مقایسه سوء رفتار در سالمندان نژاد فارس و ترک استان چهارمحال و بختیاری

زمینه و هدف:در کشور ایران نیز همانند بسیاری از کشورهای درحال توسعه، گزارشی که منعکس­کننده­ی تاثیر فرهنگ­های مختلف بر سالمندآزاری باشد، وجودندارد. این مطالعه با هدف بررسی مقایسه­ای سوء رفتار با سالمندان و عوامل مرتبط با آن در دو گروه فارس و ترک استان چهارمحال و بختیاری انجام گرفته است. موادّ و روش­ها:این مطالعه از نوع توصیفی ـ مقایسه­ای بوده که با مشارکت 400 نفر از سالمندان استان چهارمحال و بختیاری انجام گرفت. روش نمونه­گیری ازنوع تصادفی بود. پژوهشگر در چندین شهرستان پس از مراجعه به پارک­ها و اماکنی که سالمندان واجد شرایط شرکت در مطالعه حضور داشتند و منازل آنان، پرسش­نامه­ی سالمندآزاری را تکمیل نمود. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. یافته­ها:نتایج نشان داد که 14/17 درصد از مشارکت­کنندگان به نوعی سوء رفتار را تجربه نموده­اند که 9/35 درصد آن سوء رفتار جسمی، 9/15 درصد سوء رفتار روانی کلامی، 16 درصد سوء رفتار غیرکلامی، 1/10 درصد غفلت از خود، 5/4 درصد غفلت دیگران، 3/23 درصد تجربه­ی طردشدن از جانب دیگران و 3/14 درصد سوء رفتار مالی بوده است. همه­ی انواع سوء رفتار در هر دو گروه ترک و فارس اختلاف آماری معناداری داشت ( 5 صدم≥p). نتیجه­گیری:علیرغم تاکید بر احترام به سالمند در فرهنگ ما سالمندان، انواع مختلف سوء رفتار را تجربه می­کنند. لذا شناخت دقیق سوء رفتار با آنان و عوامل مرتبط با آن، می­تواند آگاهی و حساسیّت جامعه و سازمان­های مرتبط با این پدیده را ارتقاء دهد تا از این معضل بهداشتی جلوگیری به عمل آید.